KELİMELERİN NEŞESİ

𝓖𝓔𝓒𝓔𝓛𝓔𝓡 🌜 Uykularım kaçıyor geceleri, bir türlü sabah olmuyor Gözlerim tavana dikiliyor Kafamın içinde beni bitiren düşünceler Gecemi huzursuz ediyor Her şeyin boş olduğunu düşünüyorum Hayatın amacını sorguluyorum Boşuna geçip giden günlerime yanıyorum Kısacası çıkmazları yaşıyorum Uyusam belki geçer diye düşünüyorum Ama bu düşünceler buna hep engel oluyor Ve bu düşünceler denizinde boğuluyorum En dibe batıp çıkmayı bekliyor olacağım

                                          AĞLAMA Uğruna dökülen her gözyaşımda Seni hatırlarım Hani üzülme, ağlama derdin ya Ben gidişinde çok ağladım Senin uğruna çok gözyaşı döktüm Sen orada kendini düşünürken Ben senin için bizi oldurmaya  çalıştım Ve artık gözyaşım gibi Sana olan sevgim de bitti Biz bittik, bizi sen bitirdin Akan her gözyaşımda  Bende bizi bir bir bitirdim Artık kalbimde izin bile yok Seni gözyaşlarımla uğurluyorum

YIKIK DÖKÜK Yıkılmanın eşiğinden dönmenin on dokuzuncu senesini atlatmış bulunuyorum. Her defasında dibe batıp çıkmanın sıkıntısını yaşıyorum. Ama yine de dayanıyorum. Dayanıyorum dayanmasına da nereye kadar? Sığamıyorum hiçbir yere. Her yer dar geliyor. O her yer bana nefes aldırmıyor. İçimde öyle bir acı, nefret, kin, mutsuzluk, sıkıntı var ki bu evrene sığamıyorum. Bir evin harabe oluşunu ben kendi duygularımda gördüm. Nasılda toza bulaştı, nasılda bir enkaz oldu duygularım. Temeli sağlam atılmıştı oysaki bu duyguların. Ama kalmıyor gücüm. Dayanamıyorum.