YIKIK DÖKÜK

YIKIK DÖKÜK

Yıkılmanın eşiğinden dönmenin on dokuzuncu senesini atlatmış bulunuyorum.

Her defasında dibe batıp çıkmanın sıkıntısını yaşıyorum.

Ama yine de dayanıyorum.

Dayanıyorum dayanmasına da nereye kadar?

Sığamıyorum hiçbir yere.

Her yer dar geliyor.

O her yer bana nefes aldırmıyor.

İçimde öyle bir acı, nefret, kin, mutsuzluk, sıkıntı var ki bu evrene sığamıyorum.

Bir evin harabe oluşunu ben kendi duygularımda gördüm.

Nasılda toza bulaştı, nasılda bir enkaz oldu duygularım.

Temeli sağlam atılmıştı oysaki bu duyguların.

Ama kalmıyor gücüm.

Dayanamıyorum.